Εγώ είμαι εδώ και όλα τ’ άλλα είναι αλλού
είμαι εδώ κι έχω μια θάλασσα μπροστά μου
που `χει το τέλος της στο τέλος τ’ ουρανού
έναν ορίζοντα που ζήλεψε η καρδιά μου
Φτιάχνω καράβια με το νου μου και φτερά
μια μέρα σίγουρα το ξέρω πως θα φτάσω
σ’ αυτά που οι φόβοι μου κρατήσανε μακριά
μαζί τους θέλω ν’ αμαρτήσω πριν αγιάσω
Εγώ είμαι εδώ και όλα τ’ άλλα είναι αλλού
κι είναι ο τοίχος μιας βροχής που μας χωρίζει
μ’ άγριο πέταγμα και βλέμμα κυνηγού
για να μη φύγω, τη ζωή μου φυλακίζει
Φτιάχνω καράβια με το νου μου και φτερά
μια μέρα σίγουρα το ξέρω πως θα φτάσω
σ’ αυτά που οι φόβοι μου κρατήσανε μακριά
μαζί τους θέλω ν’ αμαρτήσω πριν αγιάσω
|
Egó ime edó ke óla t’ álla ine allu
ime edó ki écho mia thálassa brostá mu
pu `chi to télos tis sto télos t’ uranu
énan orízonta pu zílepse i kardiá mu
Ftiáchno karávia me to nu mu ke fterá
mia méra sígura to kséro pos tha ftáso
s’ aftá pu i fóvi mu kratísane makriá
mazí tus thélo n’ amartíso prin agiáso
Egó ime edó ke óla t’ álla ine allu
ki ine o tichos mias vrochís pu mas chorízi
m’ ágrio pétagma ke vlémma kinigu
gia na mi fígo, ti zoí mu filakízi
Ftiáchno karávia me to nu mu ke fterá
mia méra sígura to kséro pos tha ftáso
s’ aftá pu i fóvi mu kratísane makriá
mazí tus thélo n’ amartíso prin agiáso
|