Η νύχτα απόψε γύρω με τυλίγει
με τη βαριά της γκρίζα συννεφιά
αυτούς που αγάπησα έχουν φύγει
και μόνο ο πόνος συντροφιά
Διψώ για το παλιό το όνειρο μου
καθώς αργά αργά πεφτ’ η βροχή
και δω στο γύρισμα του δρόμου
έχω απομείνει μοναχή
Δώστε μου πίσω τα χαμένα
δώστε μου πίσω τη στοργή
τώρα που κλαίω τα περασμένα
κι ανοίγει πιο βαθιά η πληγή
Η νύχτα απόψε γύρω με τυλίγει
με τη βαριά της γκρίζα συννεφιά
αυτούς που αγάπησα έχουν φύγει
κι έμεινε ο πόνος συντροφιά
|
I níchta apópse giro me tilígi
me ti variá tis gkríza sinnefiá
aftus pu agápisa échun fígi
ke móno o pónos sintrofiá
Dipsó gia to palió to óniro mu
kathós argá argá peft’ i vrochí
ke do sto girisma tu drómu
écho apomini monachí
Dóste mu píso ta chaména
dóste mu píso ti storgí
tóra pu kleo ta perasména
ki anigi pio vathiá i pligí
I níchta apópse giro me tilígi
me ti variá tis gkríza sinnefiá
aftus pu agápisa échun fígi
ki émine o pónos sintrofiá
|