Γιορτή φοράς,
Γιορτή για μας,
με μουσικές μεταλλικές.
Έχει η παράσταση ποδάρια πολλά
κι ο καλλιτέχνης έχει βγάλει ουρά,
Πώς να μιλήσει, τι τραγούδια να πει
μέσα σε χύτρα τηλεοπτική
Μόνος μου, είμαι μόνος μου.
Κορμί παχύ,
ψυχή γιαχνί,
κλειστό μαντρί, χαμένο αρνί
Μες στο κοπάδι δεν μπορώ να κρυφτώ
Φοράω μαύρα γιατί πάντα πενθώ
Δεν τη γουστάρω τη σικέ προσμονή
εδώ και τώρα κάνω Πάσχα, σφαγή
Μόνος μου, είμαι μόνος μου
Γιορτή φοράς,
Γιορτή για μας,
Θέλω να φύγω μα δεν ξέρω για πού
Θέλω να νιώσω την οργή του Θεού
Να μετανιώσω, ν’ ανεβώ στο σταυρό
Να είμαι η κότα θέλω μα και το αυγό
Μόνος μου, είμαι μόνος μου
|
Giortí forás,
Giortí gia mas,
me musikés metallikés.
Έchi i parástasi podária pollá
ki o kallitéchnis échi vgáli urá,
Pós na milísi, ti tragudia na pi
mésa se chítra tileoptikí
Mónos mu, ime mónos mu.
Kormí pachí,
psichí giachní,
klistó mantrí, chaméno arní
Mes sto kopádi den boró na kriftó
Foráo mavra giatí pánta penthó
Den ti gustáro ti siké prosmoní
edó ke tóra káno Páscha, sfagí
Mónos mu, ime mónos mu
Giortí forás,
Giortí gia mas,
Thélo na fígo ma den kséro gia pu
Thélo na nióso tin orgí tu Theu
Na metanióso, n’ anevó sto stavró
Na ime i kóta thélo ma ke to avgó
Mónos mu, ime mónos mu
|