Η σκιά μου κι εγώ
Δυο φωνές τρομαγμένες
Τραγουδάμε για σένα, για σένα
Για σένα που έφυγες.
Και στα τζάμια η βροχή
Που ατέλειωτα κλαίει
Τραγούδα, τραγούδα, μου λέει
Για ‘κείνον που έφυγε.
Έφυγες
Και στέρεψαν οι ποταμοί κι οι θάλασσες
Και τη ζωή μου ολόκληρη την χάλασες
Έφυγες, έφυγες.
Η σκιά μου κι εγώ
Σε μια κάμαρα άδεια
Τραγουδάμε για σένα, για σένα
Για σένα που έφυγες.
Και στα τζάμια η βροχή
Που αφήνει σημάδια
Τραγούδα, τραγούδα, μου λέει
Για ‘κείνον που έφυγε.
Έφυγες
Και στέρεψαν οι ποταμοί κι οι θάλασσες
Και τη ζωή μου ολόκληρη την χάλασες
Έφυγες, έφυγες.
|
I skiá mu ki egó
Dio fonés tromagménes
Tragudáme gia séna, gia séna
Gia séna pu éfiges.
Ke sta tzámia i vrochí
Pu atéliota klei
Traguda, traguda, mu léi
Gia ‘kinon pu éfige.
Έfiges
Ke stérepsan i potami ki i thálasses
Ke ti zoí mu olókliri tin chálases
Έfiges, éfiges.
I skiá mu ki egó
Se mia kámara ádia
Tragudáme gia séna, gia séna
Gia séna pu éfiges.
Ke sta tzámia i vrochí
Pu afíni simádia
Traguda, traguda, mu léi
Gia ‘kinon pu éfige.
Έfiges
Ke stérepsan i potami ki i thálasses
Ke ti zoí mu olókliri tin chálases
Έfiges, éfiges.
|