Μην με δέρνεις καλέ μάνα που ’σπασα καινούργια στάμνα κι η βαρέλα ας είν’ καλά και θα πιούνε τα παιδιά
Με πειράξανε στο δρόμο πάει η στάμνα από τον ώμο κι η βαρέλα ήταν βαριά μου την ρίξαν τα παιδιά
Κι όλοι με πειράζουν μάνα και μου λένε πάει η στάμνα δεν αντέχω πια η δόλια για να ακούω τέτοια λόγια
Πες μου τώρα τι να κάνω και στη βρύση που θα πάω δίχως στάμνα και βαρέλα μάνα μου θα μου’ρθει τρέλα
|
Min me dérnis kalé mána pu ’spasa kenurgia stámna ki i varéla as in’ kalá ke tha piune ta pediá
Me piráksane sto drómo pái i stámna apó ton ómo ki i varéla ítan variá mu tin ríksan ta pediá
Ki óli me pirázun mána ke mu léne pái i stámna den antécho pia i dólia gia na akuo tétia lógia
Pes mu tóra ti na káno ke sti vrísi pu tha páo díchos stámna ke varéla mána mu tha mu’rthi tréla
|