Μια φορά μ’ αγαπούσες και τρελά με ποθούσες
κι όμως πέρασες τώρα στη ζωή μου σαν μπόρα.
Η αγάπη η τόση έχει πια τελειώσει
κι όμως μένω για σένα, αλλά εσύ είσαι ένα ψέμα.
Η ζωή είναι ένα όνειρο τρελό
που σε πάει πότε εκεί και πότε εδώ.
Μια φορά σ’ αγαπούσα, μα γι’ άλλο μιλούσα
όταν έβλεπα τ’ άστρα στων ματιών σου τα κάστρα.
Η αγάπη εκείνη έχει απομείνει
να γυρνάει στα χρόνια σ’ έρημα σεντόνια.
Η ζωή είναι ένα όνειρο τρελό
που σε πάει πότε εκεί και πότε εδώ.
Μα να ξέρεις όσο κι αν ψηλά πετάς
την αγάπη που πιστεύεις να ζητάς.
|
Mia forá m’ agapuses ke trelá me pothuses
ki ómos pérases tóra sti zoí mu san bóra.
I agápi i tósi échi pia teliósi
ki ómos méno gia séna, allá esí ise éna pséma.
I zoí ine éna óniro treló
pu se pái póte eki ke póte edó.
Mia forá s’ agapusa, ma gi’ állo milusa
ótan évlepa t’ ástra ston matión su ta kástra.
I agápi ekini échi apomini
na girnái sta chrónia s’ érima sentónia.
I zoí ine éna óniro treló
pu se pái póte eki ke póte edó.
Ma na kséris óso ki an psilá petás
tin agápi pu pistevis na zitás.
|