Η ζωή είναι ένα ποτάμι
που κυλάει… που κυλάει
και μας παίρνει και μας πάει
και μας πάει…
Ο χρόνος είναι ένα παιδί
που γελάει… που γελάει
και μας παίρνει και μας πάει
και μας πάει…
Ο κόσμος είναι μια πηγή
που διψάει… που διψάει
να μας πάρει να μας πάει
να μας πάει…
Η ζωή είναι ένα ποτάμι
που κυλάει… ναι, κυλάει
και ποτέ πια δε γυρνάει
δε γυρνάει… δε γυρνάει.
Αν τυφλωθείς κοιτώντας μες στο φως,
δεν πα να πει πως είναι ο κόσμος σκοτεινός.
Αν ξυπνήσεις και νιώσεις να σου λείπει κάτι
ψάξε να δεις μήπως είναι η αγάπη.
|
I zoí ine éna potámi
pu kilái… pu kilái
ke mas perni ke mas pái
ke mas pái…
O chrónos ine éna pedí
pu gelái… pu gelái
ke mas perni ke mas pái
ke mas pái…
O kósmos ine mia pigí
pu dipsái… pu dipsái
na mas pári na mas pái
na mas pái…
I zoí ine éna potámi
pu kilái… ne, kilái
ke poté pia de girnái
de girnái… de girnái.
An tiflothis kitóntas mes sto fos,
den pa na pi pos ine o kósmos skotinós.
An ksipnísis ke niósis na su lipi káti
psákse na dis mípos ine i agápi.
|