Ιερά Οδός το μεσημέρι,
κάτι τρέχει στην κυκλοφορία.
Ήτανε Ιούλιος μεσημέρι,
τους ταιριάζει η ανωνυμία.
Ιερά Οδός, στο καφενείο
πλάι στην άσφαλτο κι αυτοί μιλάνε.
Λέει ο ένας, λέει ο ένας
αύριο στις δύο
κι όλο προσποιούνται πως γελάνε.
Ιερά Οδός, ζέστη και κόσμος,
ο καφές για δικαιολογία.
Σ’ έναν τενεκέ φυτρώνει δυόσμος
και στα μάτια τους επιθυμία.
Ιερά Οδός, στο καφενείο
πλάι στην άσφαλτο κι αυτοί μιλάνε.
Λέει ο ένας, λέει ο ένας
αύριο στις δύο
κι όλο προσποιούνται πως γελάνε.
|
Ierá Odós to mesiméri,
káti tréchi stin kikloforía.
Ήtane Iulios mesiméri,
tus teriázi i anonimía.
Ierá Odós, sto kafenio
plái stin ásfalto ki afti miláne.
Léi o énas, léi o énas
avrio stis dío
ki ólo prospiunte pos geláne.
Ierá Odós, zésti ke kósmos,
o kafés gia dikeologia.
S’ énan teneké fitróni diósmos
ke sta mátia tus epithimía.
Ierá Odós, sto kafenio
plái stin ásfalto ki afti miláne.
Léi o énas, léi o énas
avrio stis dío
ki ólo prospiunte pos geláne.
|