Σε ποια σιωπή κατοικείς;
Ιούλιος είναι που σάπισε τις λέξεις
και σ’ άδειο φως λιγόστεψε το σώμα μας.
Εγώ ανέβηκα σε δέντρο τ’ ουρανού
να πω για σένα παραμύθι στα πουλιά,
για να πιστέψω πιο πολύ στην ερημιά μου.
Σε ποια σιωπή κατοικείς;
Ιούλιος είναι που μέθυσε μ’ Ελλάδα
και σ’ ένα πόδι χόρεψε τον πόνο μας.
Εκεί που έφτασες ψηλά στον ουρανό
θα δεις βαθιά μες στην καρδιά μου αστραπή
και θα πιστέψεις πιο πολύ στην ερημιά μου.
|
Se pia siopí katikis;
Iulios ine pu sápise tis léksis
ke s’ ádio fos ligóstepse to sóma mas.
Egó anévika se déntro t’ uranu
na po gia séna paramíthi sta puliá,
gia na pistépso pio polí stin erimiá mu.
Se pia siopí katikis;
Iulios ine pu méthise m’ Elláda
ke s’ éna pódi chórepse ton póno mas.
Eki pu éftases psilá ston uranó
tha dis vathiá mes stin kardiá mu astrapí
ke tha pistépsis pio polí stin erimiá mu.
|