Βραχιόλι από χρυσόχαρτο και κόκκινο φουστάνι
σε βρήκα Σαββατόβραδο μα για ζωή δε φτάνει
παράτησα το σπίτι μου στην πρώτη κατηφόρα
και πέταξα το δίχτυ μου εδώ που ζούμε τώρα
Καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε
και τα μαχαίρια ουρανέ μες στην καρδιά με βρήκανε
καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε
κι είπα να πέσεις ουρανέ πιο χαμηλά από μένανε
Εμένα που με βλέπετε τα χρόνια μου δεν έχω
κι η ερημιά με ντρέπεται που με χτυπάει κι αντέχω
παράτησα τον ύπνο μου στην πρώτη νυχτερίδα
στο μυστικό το δείπνο μου με φίλησες και είδα
Καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε
και τα μαχαίρια ουρανέ μες την καρδιά με βρήκανε
καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε
κι είπα να πέσεις ουρανέ πιο χαμηλά από μένανε
|
Orachióli apó chrisócharto ke kókkino fustáni
se vríka Savvatóvrado ma gia zoí de ftáni
parátisa to spíti mu stin próti katifóra
ke pétaksa to díchti mu edó pu zume tóra
Kaimé tu kósmu stenagmé óla ta ne kaíkane
ke ta macheria urané mes stin kardiá me vríkane
kaimé tu kósmu stenagmé óla ta ne kaíkane
ki ipa na pésis urané pio chamilá apó ménane
Eména pu me vlépete ta chrónia mu den écho
ki i erimiá me ntrépete pu me chtipái ki antécho
parátisa ton ípno mu stin próti nichterída
sto mistikó to dipno mu me fílises ke ida
Kaimé tu kósmu stenagmé óla ta ne kaíkane
ke ta macheria urané mes tin kardiá me vríkane
kaimé tu kósmu stenagmé óla ta ne kaíkane
ki ipa na pésis urané pio chamilá apó ménane
|