Έμεινα παγωμένος δεν είχα τι να πω,
τα δακρυσμένα μάτια της ελπίδα για να ζω,
στου δρόμου τα σκοτάδια καθώς χανότανε,
νόμιζα πως το τέλος του κόσμου ερχότανε,
Και δε βρήκα δύναμη μείνε να φωνάξω,
σ’ αγαπάω να της πω έλα και θ’ αλλάξω,
και δε βρήκα δύναμη μείνε να φωνάξω,
σ’ αγαπάω να της πω έλα και θ’ αλλάξω,
Έμεινα παγωμένος δεν είχα τι να πω,
τα δακρυσμένα μάτια της μου λέγαν σ’ αγαπώ,
στου δρόμου τα σκοτάδια καθώς χανότανε,
αν μ’ έβλεπε περαστικός θα με λυπότανε,
Και δε βρήκα δύναμη μείνε να φωνάξω,
σ’ αγαπάω να της πω έλα και θ’ αλλάξω,
και δε βρήκα δύναμη μείνε να φωνάξω,
σ’ αγαπάω να της πω έλα και θ’ αλλάξω.
|
Έmina pagoménos den icha ti na po,
ta dakrisména mátia tis elpída gia na zo,
stu drómu ta skotádia kathós chanótane,
nómiza pos to télos tu kósmu erchótane,
Ke de vríka dínami mine na fonákso,
s’ agapáo na tis po éla ke th’ allákso,
ke de vríka dínami mine na fonákso,
s’ agapáo na tis po éla ke th’ allákso,
Έmina pagoménos den icha ti na po,
ta dakrisména mátia tis mu légan s’ agapó,
stu drómu ta skotádia kathós chanótane,
an m’ évlepe perastikós tha me lipótane,
Ke de vríka dínami mine na fonákso,
s’ agapáo na tis po éla ke th’ allákso,
ke de vríka dínami mine na fonákso,
s’ agapáo na tis po éla ke th’ allákso.
|