Άσχημη νύχτα έχω περάσει και το ξέρεις,
τα `βαλα κάτω και τα πήρα απ’ την αρχή,
είπα φταίω θα ζητήσω μια συγγνώμη,
αυτή η αγάπη πουθενά δεν οδηγεί,
είπα φταίω θα ζητήσω μια συγγνώμη,
αυτή η αγάπη πουθενά δεν οδηγεί,
Και με βρήκε το χάραμα να μιλάω με σένα,
και με βρήκε το χάραμα να μου λες ένα ψέμα,
και με βρήκε το χάραμα να μιλάω με τ’ αστέρια,
και με βρήκε το χάραμα μ’ έναν ήλιο στα χέρια,
Έχω το χρώμα των ματιών σου στην καρδιά μου,
έχω κρυμμένα όλα σου τα μυστικά,
στον τοίχο έχω μόνο μια φωτογραφία,
δε μου μιλάει μα με κοιτάει αρνητικά,
στον τοίχο έχω μόνο μια φωτογραφία,
δε μου μιλάει μα με κοιτάει αρνητικά,
Και με βρήκε το χάραμα να μιλάω με σένα,
και με βρήκε το χάραμα να μου λες ένα ψέμα,
και με βρήκε το χάραμα να μιλάω με τ’ αστέρια,
και με βρήκε το χάραμα μ’ έναν ήλιο στα χέρια,
Και με βρήκε το χάραμα να μιλάω με σένα,
και με βρήκε το χάραμα να μου λες ένα ψέμα,
και με βρήκε το χάραμα να μιλάω με τ’ αστέρια,
και με βρήκε το χάραμα μ’ έναν ήλιο στα χέρια.
|
Άschimi níchta écho perási ke to kséris,
ta `vala káto ke ta píra ap’ tin archí,
ipa fteo tha zitíso mia singnómi,
aftí i agápi puthená den odigi,
ipa fteo tha zitíso mia singnómi,
aftí i agápi puthená den odigi,
Ke me vríke to chárama na miláo me séna,
ke me vríke to chárama na mu les éna pséma,
ke me vríke to chárama na miláo me t’ astéria,
ke me vríke to chárama m’ énan ílio sta chéria,
Έcho to chróma ton matión su stin kardiá mu,
écho krimména óla su ta mistiká,
ston ticho écho móno mia fotografía,
de mu milái ma me kitái arnitiká,
ston ticho écho móno mia fotografía,
de mu milái ma me kitái arnitiká,
Ke me vríke to chárama na miláo me séna,
ke me vríke to chárama na mu les éna pséma,
ke me vríke to chárama na miláo me t’ astéria,
ke me vríke to chárama m’ énan ílio sta chéria,
Ke me vríke to chárama na miláo me séna,
ke me vríke to chárama na mu les éna pséma,
ke me vríke to chárama na miláo me t’ astéria,
ke me vríke to chárama m’ énan ílio sta chéria.
|