Συγχώρεσέ με απόψε που σου αφιερώνω
το πι’ όμορφο τραγούδι μου γιατί με βρήκες μόνο,
σε είδα και μου ξύπνησες χιλιάδες αναμνήσεις,
αλλά δεν πίστευα ποτέ πως θα ξαναγυρίσεις.
Και να ‘σαι πάλι εδώ, και να ‘σαι πάλι εδώ
να με κοιτάς στα μάτια κι εγώ να σ’ αγαπώ.
Συγχώρεσε καρδούλα μου που τόσο σ’ αγαπάω,
χώρια σου ήμουν σαν τρελός, δεν είχα που να πάω,
και να που τώρα γύρισες ξανά στην αγκαλιά μου
κι άρχισε πάλι να χτυπά στα στήθια η καρδιά μου.
Και να ‘σαι πάλι εδώ, και να ‘σαι πάλι εδώ
να με κοιτάς στα μάτια κι εγώ να σ’ αγαπώ
|
Sigchóresé me apópse pu su afieróno
to pi’ ómorfo tragudi mu giatí me vríkes móno,
se ida ke mu ksípnises chiliádes anamnísis,
allá den písteva poté pos tha ksanagirísis.
Ke na ‘se páli edó, ke na ‘se páli edó
na me kitás sta mátia ki egó na s’ agapó.
Sigchórese kardula mu pu tóso s’ agapáo,
chória su ímun san trelós, den icha pu na páo,
ke na pu tóra girises ksaná stin agkaliá mu
ki árchise páli na chtipá sta stíthia i kardiá mu.
Ke na ‘se páli edó, ke na ‘se páli edó
na me kitás sta mátia ki egó na s’ agapó
|