Μ’ έχεις απλώς απωθημένο
γιατί σου έχω αντισταθεί,
βρήκες ευκαιρία στην αρχή
μια νύχτα μέσα στη βροχή
σ’ ένα φιλί σου παθιασμένο.
Και περιμένω πότε θ’ αρχίσεις ν’ αγαπάς
με πάθος αποφασισμένο
για πρόσωπο συγκεκριμένο
και να `μαι αυτός που αναζητάς.
Μ’ έχεις απλώς απωθημένο
δεν είναι ότι μ’ αγαπάς,
είναι που τώρα μου ζητάς
να `μαι μια λύση μοναξιάς
σε κάποιο βράδυ διχασμένο.
Και περιμένω πότε θ’ αρχίσεις ν’ αγαπάς
με πάθος αποφασισμένο
για πρόσωπο συγκεκριμένο
και να `μαι αυτός που αναζητάς.
|
M’ échis aplós apothiméno
giatí su écho antistathi,
vríkes efkería stin archí
mia níchta mésa sti vrochí
s’ éna filí su pathiasméno.
Ke periméno póte th’ archísis n’ agapás
me páthos apofasisméno
gia prósopo sigkekriméno
ke na `me aftós pu anazitás.
M’ échis aplós apothiméno
den ine óti m’ agapás,
ine pu tóra mu zitás
na `me mia lísi monaksiás
se kápio vrádi dichasméno.
Ke periméno póte th’ archísis n’ agapás
me páthos apofasisméno
gia prósopo sigkekriméno
ke na `me aftós pu anazitás.
|