Και σε γυρεύω και σε ψάχνω
σε τραγούδια και φωνές,
πόσο ακόμα, με τη σκιά σου
θα κοιμίζω αυτό το σώμα,
έχω γεμίσει τη ζωή μου
υποψίες και ψευτιές,
περιπλανήσεις σε όσα μου ‘ταζες
και γίνανε αρνήσεις.
Και σε γυρεύω,
όχι πως θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις,
μια νύχτα ακόμα αγκαλιά να με κρατήσεις.
Και σε γυρεύω και σ’ ακούω
στην καρδιά μου να χτυπάς,
μα όταν κοιτάζω, πως έχει αλλάξει
αυτή η κάμαρα τρομάζω,
μέρες και μέρες λογαριάζω
πόσες νύχτες με ξεχνάς,
μη με ρωτήσεις, έλα μονάχος σου
τα δάκρυα να μετρήσεις.
Και σε γυρεύω,
όχι πως θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις,
μια νύχτα ακόμα αγκαλιά να με κρατήσεις.
|
Ke se girevo ke se psáchno
se tragudia ke fonés,
póso akóma, me ti skiá su
tha kimízo aftó to sóma,
écho gemísi ti zoí mu
ipopsíes ke pseftiés,
periplanísis se ósa mu ‘tazes
ke ginane arnísis.
Ke se girevo,
óchi pos thélo na mu dósis eksigísis,
mia níchta akóma agkaliá na me kratísis.
Ke se girevo ke s’ akuo
stin kardiá mu na chtipás,
ma ótan kitázo, pos échi alláksi
aftí i kámara tromázo,
méres ke méres logariázo
póses níchtes me ksechnás,
mi me rotísis, éla monáchos su
ta dákria na metrísis.
Ke se girevo,
óchi pos thélo na mu dósis eksigísis,
mia níchta akóma agkaliá na me kratísis.
|