Δάκρυ δάκρυ σ’ αποχαιρετώ και σε φιλώ
σαν να πηγαίνεις σε ταξίδι μακρινό
και στο καλό
Ένα βήμα από το χωρισμό μα σε πονώ
γιατί εγώ μπορώ το τέλος σου να δω
και στο καλό
Κλαίω τι κι αν φαίνομαι γενναίος
κι ο δυνατός κλαίει κι αυτός
όμως ποιος θα κλάψει τελευταίος
να δούμε ποιος να δούμε ποιος
Απ’ το παραθύρι σε κοιτώ με σπαραγμό
γιατί νικήθηκες απ’ τον εγωισμό
και στο καλό
Έμαθα να μη παρακαλώ και δε μιλώ
μα για το κλάμα μου αυτό σ’ευχαριστώ
και στο καλό
Κλαίω τι κι αν φαίνομαι γενναίος
κι ο δυνατός κλαίει κι αυτός
όμως ποιος θα κλάψει τελευταίος
να δούμε ποιος να δούμε ποιος
|
Dákri dákri s’ apocheretó ke se filó
san na pigenis se taksídi makrinó
ke sto kaló
Έna víma apó to chorismó ma se ponó
giatí egó boró to télos su na do
ke sto kaló
Kleo ti ki an fenome genneos
ki o dinatós klei ki aftós
ómos pios tha klápsi telefteos
na dume pios na dume pios
Ap’ to parathíri se kitó me sparagmó
giatí nikíthikes ap’ ton egismó
ke sto kaló
Έmatha na mi parakaló ke de miló
ma gia to kláma mu aftó s’efcharistó
ke sto kaló
Kleo ti ki an fenome genneos
ki o dinatós klei ki aftós
ómos pios tha klápsi telefteos
na dume pios na dume pios
|