Με βαρύ το κεφάλι μεθυσμένη καρδιά
τριγυρίζω και πάλι σε μια άδεια βραδιά.
Και ρωτάω εμένα που πηγαίνω μαζί σου
είμαι κάτι για σένα ή μια κόπια δική σου.
Και τι ζόρι τραβάω
μια ζωή ανηφόρα
να μιλάω μαζί σου
όπως τούτη την ώρα.
Με καπνούς στο κεφάλι
και σβησμένο το φως
να ανοίγει και πάλι
ένας λογαριασμός.
Με βαρύ το κεφάλι με ποτό δυνατό
αγχωμένος και πάλι σε κανάλι κλειστό.
Ότι εγώ αγαπάω θέλει εκείνο να φεύγει
και τι ζόρι τραβάω ό,τι πρέπει θα μένει.
Και τι ζόρι τραβάω
μια ζωή ανηφόρα
να μιλάω μαζί σου
όπως τούτη την ώρα.
Με καπνούς στο κεφάλι
και σβησμένο το φως
να ανοίγει και πάλι
ένας λογαριασμός.
|
Me varí to kefáli methisméni kardiá
trigirízo ke páli se mia ádia vradiá.
Ke rotáo eména pu pigeno mazí su
ime káti gia séna í mia kópia dikí su.
Ke ti zóri traváo
mia zoí anifóra
na miláo mazí su
ópos tuti tin óra.
Me kapnus sto kefáli
ke svisméno to fos
na anigi ke páli
énas logariasmós.
Me varí to kefáli me potó dinató
agchoménos ke páli se kanáli klistó.
Όti egó agapáo théli ekino na fevgi
ke ti zóri traváo ó,ti prépi tha méni.
Ke ti zóri traváo
mia zoí anifóra
na miláo mazí su
ópos tuti tin óra.
Me kapnus sto kefáli
ke svisméno to fos
na anigi ke páli
énas logariasmós.
|