Πέρασα μέρες, πέρασα νύχτες,
πέρασα τόσα δειλινά
στην αγκαλιά σου,
στον έρωτά σου
και στα τρελά σου τα φιλιά.
Και τώρα, μάτια μου,
μετράω τα κομμάτια μου κοντά σου.
Και τώρα, μάτια μου,
θα κλάψω τον χαμένο έρωτά σου.
Γλυκά κοιτούσες, χαμογελούσες,
κρυφά μου άναβες φωτιά.
Με είχες μαγέψει
και μου ’χες κλέψει
το λογισμό και την καρδιά.
Και τώρα, μάτια μου,
μετράω τα κομμάτια μου κοντά σου.
Και τώρα, μάτια μου,
θα κλάψω τον χαμένο έρωτά σου.
|
Pérasa méres, pérasa níchtes,
pérasa tósa diliná
stin agkaliá su,
ston érotá su
ke sta trelá su ta filiá.
Ke tóra, mátia mu,
metráo ta kommátia mu kontá su.
Ke tóra, mátia mu,
tha klápso ton chaméno érotá su.
Gliká kituses, chamogeluses,
krifá mu ánaves fotiá.
Me iches magépsi
ke mu ’ches klépsi
to logismó ke tin kardiá.
Ke tóra, mátia mu,
metráo ta kommátia mu kontá su.
Ke tóra, mátia mu,
tha klápso ton chaméno érotá su.
|