Μια ετερώνυμη ζωή
Από το βράδυ ως το πρωί
Με διαφωνίες και τη λέξη σε λυπάμαι
Φεύγεις και ψάχνεις διαφυγές
Ρίχνεις αλάτι στις πληγές
Κι όταν βρισκόμαστε οι δυο μας δε μιλάμε
Καλή διασκέδαση
Να πας όπου σ’ αρέσει
Αφού το σπίτι
Δεν μπορεί να σε χωρέσει
Καλή διασκέδαση
Και μην το αναλύσεις
Δεν το κατάλαβες πως πας
Να με διαλύσεις
Θα υπερβάλλω ξαφνικά
Θα κάνω πράγματα τρελά
Εσύ θα φεύγεις και εγώ θα σε προσέχω
Δε θέλω να σε βρει κακό
Θα ‘ναι ανήκουστο αυτό
Σε αγαπάω και τον πόνο τον αντέχω
Καλή διασκέδαση
Να πας όπου σ’ αρέσει
Αφού το σπίτι
Δεν μπορεί να σε χωρέσει
Καλή διασκέδαση
Και μην το αναλύσεις
Δεν το κατάλαβες πως πας
Να με διαλύσεις
Που θα πας;
Να προσέχεις
Το ποτό δεν αντέχεις
Πως θα ζεις;
Μην πονέσεις
Κατά βάθος πάντα σ’ αγαπώ
|
Mia eterónimi zoí
Apó to vrádi os to pri
Me diafoníes ke ti léksi se lipáme
Fevgis ke psáchnis diafigés
Ríchnis aláti stis pligés
Ki ótan vriskómaste i dio mas de miláme
Kalí diaskédasi
Na pas ópu s’ arési
Afu to spíti
Den bori na se chorési
Kalí diaskédasi
Ke min to analísis
Den to katálaves pos pas
Na me dialísis
Tha ipervállo ksafniká
Tha káno prágmata trelá
Esí tha fevgis ke egó tha se prosécho
De thélo na se vri kakó
Tha ‘ne aníkusto aftó
Se agapáo ke ton póno ton antécho
Kalí diaskédasi
Na pas ópu s’ arési
Afu to spíti
Den bori na se chorési
Kalí diaskédasi
Ke min to analísis
Den to katálaves pos pas
Na me dialísis
Pu tha pas;
Na proséchis
To potó den antéchis
Pos tha zis;
Min ponésis
Katá váthos pánta s’ agapó
|