Σε όνειρο σε είχα δει
έτσι σε είχα φανταστεί
και στα καλά καθούμενα
μου εμφανίστηκες μπροστά
Κι εγώ τρελάθηκα
τον κόσμο έχασα
απογειώθηκα
κι όλα τα ξέχασα
Είσαι όπως σε φαντάστηκα
να σε βρω πόσο κουράστηκα
είσαι όπως σ’ ονειρεύτηκα
και για πάντα σ’ ερωτεύτηκα
Τα ματάκια μου δακρύσανε
τη στιγμή που σ’ αντικρίσανε
καλοκαίρι και χειμώνα μου
της αγάπης μας κρυψώνα μου
Χωρίς φωνή, χωρίς μιλιά
σ’ αντίκρισα και έμεινα
σαν άγαλμα στα ξαφνικά
εγώ δεν πίστευα σ’ αυτά
Κι εγώ τρελάθηκα
τον κόσμο έχασα
απογειώθηκα
κι όλα τα ξέχασα
Είσαι όπως σε φαντάστηκα
να σε βρω πόσο κουράστηκα
είσαι όπως σ’ ονειρεύτηκα
και για πάντα σ’ ερωτεύτηκα
Τα ματάκια μου δακρύσανε
τη στιγμή που σ’ αντικρίσανε
καλοκαίρι και χειμώνα μου
της αγάπης μας κρυψώνα μου
|
Se óniro se icha di
étsi se icha fantasti
ke sta kalá kathumena
mu emfanístikes brostá
Ki egó treláthika
ton kósmo échasa
apogióthika
ki óla ta kséchasa
Ise ópos se fantástika
na se vro póso kurástika
ise ópos s’ onireftika
ke gia pánta s’ eroteftika
Ta matákia mu dakrísane
ti stigmí pu s’ antikrísane
kalokeri ke chimóna mu
tis agápis mas kripsóna mu
Chorís foní, chorís miliá
s’ antíkrisa ke émina
san ágalma sta ksafniká
egó den písteva s’ aftá
Ki egó treláthika
ton kósmo échasa
apogióthika
ki óla ta kséchasa
Ise ópos se fantástika
na se vro póso kurástika
ise ópos s’ onireftika
ke gia pánta s’ eroteftika
Ta matákia mu dakrísane
ti stigmí pu s’ antikrísane
kalokeri ke chimóna mu
tis agápis mas kripsóna mu
|