|
Δε μου μιλάς, τα λόγια σου μπερδεύεις,
δε μου μιλάς όπως παλιά,
δε με κοιτάς, το βλέμμα μου αποφεύγεις,
δε με κοιτάς όπως παλιά.
Κάνε κάτι για να σώσουμε την αγάπη αυτή,
κάνε κάτι να γλιτώσουμε απ’ την καταστροφή.
κάνε κάτι, κάνε κάτι.
Ένα φιλί τα χείλια μας ματώνει,
βρίσκει κορμί χωρίς ψυχή,
και η σιωπή απόψε μας κλειδώνει
σ’ ένα κελί χωρίς κλειδί.
Κάνε κάτι για να σώσουμε την αγάπη αυτή,
κάνε κάτι να γλιτώσουμε απ’ την καταστροφή.
κάνε κάτι, κάνε κάτι.
Κάνε κάτι για να σώσουμε την αγάπη αυτή,
κάνε κάτι να γλιτώσουμε απ’ την καταστροφή.
κάνε κάτι, κάνε κάτι.
|
De mu milás, ta lógia su berdevis,
de mu milás ópos paliá,
de me kitás, to vlémma mu apofevgis,
de me kitás ópos paliá.
Káne káti gia na sósume tin agápi aftí,
káne káti na glitósume ap’ tin katastrofí.
káne káti, káne káti.
Έna filí ta chilia mas matóni,
vríski kormí chorís psichí,
ke i siopí apópse mas klidóni
s’ éna kelí chorís klidí.
Káne káti gia na sósume tin agápi aftí,
káne káti na glitósume ap’ tin katastrofí.
káne káti, káne káti.
Káne káti gia na sósume tin agápi aftí,
káne káti na glitósume ap’ tin katastrofí.
káne káti, káne káti.
|
