Κάνε σαματά, άνω κάτω φερ’ τα
μόνο λίγο σβέλτα πες αντίο και άντε γεια.
Κάν’ τα ρημαδιό, ή πολιτισμένα
μάθημα σε μένα που δεν ξέρω απ’ αυτά.
Χτύπα δυνατά, καταιγίδα γίνε
για το θεαθήναι μη με παίρνεις αγκαλιά.
Χτύπα δυνατά, πάρ’ τα πράγματά σου
και τον έρωτά σου μην τον πιάσω απ’ το γιακά.
Κάνε σαματά, άντε αφού σε τρώει
όμως οι αθώοι δε κοιτάνε χαμηλά.
Κάν’ τα ρημαδιό, ή με ψυχραιμία
φτάσε ως τη γωνία πες αντίο και άντε γεια.
Χτύπα δυνατά, καταιγίδα γίνε
για το θεαθήναι μη με παίρνεις αγκαλιά.
Χτύπα δυνατά, πάρ’ τα πράγματά σου
και τον έρωτά σου μη τον πιάσω απ’ το γιακά.
Κάνε σαματά, άντε αφού σε τρώει
όμως οι αθώοι δεν κοιτάνε χαμηλά.
|
Káne samatá, áno káto fer’ ta
móno lígo svélta pes antío ke ánte gia.
Kán’ ta rimadió, í politisména
máthima se ména pu den kséro ap’ aftá.
Chtípa dinatá, kategida gine
gia to theathíne mi me pernis agkaliá.
Chtípa dinatá, pár’ ta prágmatá su
ke ton érotá su min ton piáso ap’ to giaká.
Káne samatá, ánte afu se trói
ómos i athói de kitáne chamilá.
Kán’ ta rimadió, í me psichremía
ftáse os ti gonía pes antío ke ánte gia.
Chtípa dinatá, kategida gine
gia to theathíne mi me pernis agkaliá.
Chtípa dinatá, pár’ ta prágmatá su
ke ton érotá su mi ton piáso ap’ to giaká.
Káne samatá, ánte afu se trói
ómos i athói den kitáne chamilá.
|