Ένα σύννεφο περαστικό ήταν κι αυτό καρδιά μου
βροχούλα καλοκαιρινή
μα δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τη δικιά μου
στοιχήματα να χάνω στο ‘χω πει
εμείς θα είμαστε μαζί
(χ2)
Κανένας μωρό μου δεν μπαίνει ανάμεσά μας
σκοτώνω σου λέω για χάρη του έρωτά μας
τίποτα εμας τους δυο δε μας χωρίζει
Όχι όχι
το χέρι δε σου αφήνω
όχι όχι
δεν πάω πουθενά
Είμαστε θνητοί και είναι ανθρώπινο να κάνω λάθη
μα υπάρχουν ελαφρυντικά
μην πιστεύεις ότι μεταξύ μας κάτι έχει αλλάξει
στο ορκίζομαι όλα είναι όπως παλιά
εσύ είσαι από όλα πιο ψηλά
(χ2)
Κανένας μωρό μου δεν μπαίνει ανάμεσά μας
σκοτώνω σου λέω για χάρη του έρωτά μας
τίποτα εμας τους δυο δε μας χωρίζει
Όχι όχι
το χέρι δε σου αφήνω
όχι όχι
δεν πάω πουθενά
|
Έna sínnefo perastikó ítan ki aftó kardiá mu
vrochula kalokeriní
ma den teriázi stin idiosigkrasía ti dikiá mu
stichímata na cháno sto ‘cho pi
emis tha imaste mazí
(ch2)
Kanénas moró mu den beni anámesá mas
skotóno su léo gia chári tu érotá mas
típota emas tus dio de mas chorízi
Όchi óchi
to chéri de su afíno
óchi óchi
den páo puthená
Imaste thniti ke ine anthrópino na káno láthi
ma ipárchun elafrintiká
min pistevis óti metaksí mas káti échi alláksi
sto orkízome óla ine ópos paliá
esí ise apó óla pio psilá
(ch2)
Kanénas moró mu den beni anámesá mas
skotóno su léo gia chári tu érotá mas
típota emas tus dio de mas chorízi
Όchi óchi
to chéri de su afíno
óchi óchi
den páo puthená
|