|
Ξέρω πόσο κακό μου έχεις κάνει
Πόσο βαθιά μ’ έχεις πληγώσει
Πόσο πολύ μ’ έχεις πικράνει
Σχεδόν με έχεις εξοντώσει
Και τα σημάδια στο κορμί μου, στην ψυχή μου
Και στην καρδιά μου κάθε πόνος
Είναι από σένα μόνο από σένα κι όμως
Μου λείπεις πάθος μου, μου λείπεις
Και δεν μπορώ να σ’ αποφύγω
Την σκέψη μου σαν διαρρήκτης,
μου παίρνεις όπου κι αν την κρύβω
Τρελαίνομαι παραμιλάω, ζαλίζομαι παραπατάω
Στην κόλαση νιώθω πως πάω
Κάθαρμα, κάθαρμα
Κι αν με σκοτώνεις σ’ αγαπάω
Ξέρω θανατηφόρο είσαι βέλος
που συμαδεύεις την ψυχή μου
πως είσαι το δικό μου τέλος
μηδένισες την αντοχή μου
Και τα σημάδια στο κορμί μου, στην ψυχή μου
Και στην καρδιά μου κάθε πόνος
Είναι από σένα μόνο από σένα κι όμως
Μου λείπεις πάθος μου, μου λείπεις
Και δεν μπορώ να σ’ αποφύγω
Την σκέψη μου σαν διαρρήκτης,
μου παίρνεις όπου κι αν την κρύβω
Τρελαίνομαι παραμιλάω, ζαλίζομαι παραπατάω
Στην κόλαση νιώθω πως πάω
Κάθαρμα, κάθαρμα
Κι αν με σκοτώνεις σ’ αγαπάω
|
Kséro póso kakó mu échis káni
Póso vathiá m’ échis pligósi
Póso polí m’ échis pikráni
Schedón me échis eksontósi
Ke ta simádia sto kormí mu, stin psichí mu
Ke stin kardiá mu káthe pónos
Ine apó séna móno apó séna ki ómos
Mu lipis páthos mu, mu lipis
Ke den boró na s’ apofígo
Tin sképsi mu san diarríktis,
mu pernis ópu ki an tin krívo
Trelenome paramiláo, zalízome parapatáo
Stin kólasi niótho pos páo
Kátharma, kátharma
Ki an me skotónis s’ agapáo
Kséro thanatifóro ise vélos
pu simadevis tin psichí mu
pos ise to dikó mu télos
midénises tin antochí mu
Ke ta simádia sto kormí mu, stin psichí mu
Ke stin kardiá mu káthe pónos
Ine apó séna móno apó séna ki ómos
Mu lipis páthos mu, mu lipis
Ke den boró na s’ apofígo
Tin sképsi mu san diarríktis,
mu pernis ópu ki an tin krívo
Trelenome paramiláo, zalízome parapatáo
Stin kólasi niótho pos páo
Kátharma, kátharma
Ki an me skotónis s’ agapáo
|
