|
Μένω εδώ που μ’ άφησες εσύ
το δρόμο μόνο εσύ τον ξέρεις
να ξαναγυρίσεις
Παρέα έχω τις στιγμές που ζήσαμε μαζί
σ’ ένα σκοτάδι ζω και περιμένω
να γυρίσεις
Μην αργήσεις να γυρίσεις…
Κάθε μέρα που περνάει
η απουσία σου πονάει
την αγάπη κάνεις δάκρυ
που είσαι αλλού σ’ άλλο κρεβάτι
κι η καρδιά μου σε ζητάει
Μένω εδώ που μ’ άφησες εσύ
τα μάτια έχω καρφωμένα
στην κλειστή την πόρτα
Παρέα έχω μια ζωή που μ’ άφησες μισή
Να ξαναρθείς εδώ να γίνουν όλα
όπως πρώτα
Κι είναι κάτι που δε στο ’πα
|
Méno edó pu m’ áfises esí
to drómo móno esí ton kséris
na ksanagirísis
Paréa écho tis stigmés pu zísame mazí
s’ éna skotádi zo ke periméno
na girísis
Min argísis na girísis…
Káthe méra pu pernái
i apusía su ponái
tin agápi kánis dákri
pu ise allu s’ állo kreváti
ki i kardiá mu se zitái
Méno edó pu m’ áfises esí
ta mátia écho karfoména
stin klistí tin pórta
Paréa écho mia zoí pu m’ áfises misí
Na ksanarthis edó na ginun óla
ópos próta
Ki ine káti pu de sto ’pa
|
