Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα
μες στο βιβλίο της ζωής μας το κλειστό,
που κάθε λέξη έχει κλέψει μιαν ελπίδα
κι αντί μελάνι έχει γραφτεί μ’ ένα λυγμό…
Και τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες,
και τι ψυχή έχεις κι εσύ να μ’ αρνηθείς…
είμαστ’ οι δυο μας μες στον κόσμο δυο σταγόνες,
κι εσύ μια θάλασσα ζητάς για να χαθείς…
Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα
που θέλει θάρρος και κουράγιο να γραφτεί,
μα συ τρομάζεις, δεν μπορείς την καταιγίδα
κι αφήνεις πίσω τη σελίδα αυτή λευκή.
|
Káthe mia níchta ine móno mia selída
mes sto vivlío tis zoís mas to klistó,
pu káthe léksi échi klépsi mian elpída
ki antí meláni échi grafti m’ éna ligmó…
Ke ti psichí échi mia níchta stus eónes,
ke ti psichí échis ki esí na m’ arnithis…
imast’ i dio mas mes ston kósmo dio stagónes,
ki esí mia thálassa zitás gia na chathis…
Káthe mia níchta ine móno mia selída
pu théli thárros ke kurágio na grafti,
ma si tromázis, den boris tin kategida
ki afínis píso ti selída aftí lefkí.
|