Φώναξες, και άσχημα μου μίλησες,
είπες βαριές κουβέντες και πράγματα που δεν λέγονται
φώναξες, κι ύστερα μ’ απείλησες
μα εγώ όμως δε φοβήθηκα, κι αμέσως εξηγήθηκα.
Κι αν δε με θες, κι αν δε με θες, εγώ να ξέρεις θα τ’ αντέξω
θα πάω αλλού, θα πάω αλλού θα πιω και θα το ρίξω έξω
κι αν δε με θες, κι αν δε με θες, εγώ να ξέρεις θα τ’ αντέξω
θα πάω αλλού, θα πάω αλλού θα πιω και θα το ρίξω έξω.
Φώναξες, και να δακρύσω μ’ έκανες,
που άσχημα μου φέρθηκες, δεν ενδιαφέρθηκες
φώναξες, και με απογοήτευσες,
που εμένα δε με σκέφτηκες, που γρήγορα βαρέθηκες.
Κι αν δε με θες, κι αν δε με θες, εγώ να ξέρεις θα τ’ αντέξω
θα πάω αλλού, θα πάω αλλού θα πιω και θα το ρίξω έξω
κι αν δε με θες, κι αν δε με θες, εγώ να ξέρεις θα τ’ αντέξω
θα πάω αλλού, θα πάω αλλού θα πιω και θα το ρίξω έξω.
Κι αν δε με θες, κι αν δε με θες, εγώ να ξέρεις θα τ’ αντέξω
θα πάω αλλού, θα πάω αλλού θα πιω και θα το ρίξω έξω.
|
Fónakses, ke áschima mu mílises,
ipes variés kuvéntes ke prágmata pu den légonte
fónakses, ki ístera m’ apilises
ma egó ómos de fovíthika, ki amésos eksigíthika.
Ki an de me thes, ki an de me thes, egó na kséris tha t’ antékso
tha páo allu, tha páo allu tha pio ke tha to ríkso ékso
ki an de me thes, ki an de me thes, egó na kséris tha t’ antékso
tha páo allu, tha páo allu tha pio ke tha to ríkso ékso.
Fónakses, ke na dakríso m’ ékanes,
pu áschima mu férthikes, den endiaférthikes
fónakses, ke me apogoítefses,
pu eména de me skéftikes, pu grígora varéthikes.
Ki an de me thes, ki an de me thes, egó na kséris tha t’ antékso
tha páo allu, tha páo allu tha pio ke tha to ríkso ékso
ki an de me thes, ki an de me thes, egó na kséris tha t’ antékso
tha páo allu, tha páo allu tha pio ke tha to ríkso ékso.
Ki an de me thes, ki an de me thes, egó na kséris tha t’ antékso
tha páo allu, tha páo allu tha pio ke tha to ríkso ékso.
|