Συνήθισα να είσαι αλλού
κι εγώ να περιμένω
σ’ ότι ζητάς να λέω ναι
να υπομένω
Συνήθισα κάθε λεπτό
μονάχη μου να προσπερνώ
αυτά που θέλω και αγαπώ
μα δεν τα έχω
Κι εγώ φαντάζομαι
πως με χρειάζεσαι και κλαις για μένα
μα είναι μάταιο
εσύ δεν νοιάζεσαι
κι όσα μου δίνεις είναι όλα ένα ψέμα
Συνήθισα μες στην σιωπή
ν’ ακούω τη φωνή σου
εσύ να λες πως δε με θες
κι εγώ να ‘μαι δική σου
Συνήθισα να διαφωνώ
με της καρδιάς μου τον ρυθμό
που δεν κατάφερα να βγω
απ’ την ζωή σου
Κι εγώ φαντάζομαι
πως με χρειάζεσαι και κλαις για μένα
μα είναι μάταιο
εσύ δεν νοιάζεσαι
κι όσα μου δίνεις είναι όλα ένα ψέμα
|
Siníthisa na ise allu
ki egó na periméno
s’ óti zitás na léo ne
na ipoméno
Siníthisa káthe leptó
monáchi mu na prospernó
aftá pu thélo ke agapó
ma den ta écho
Ki egó fantázome
pos me chriázese ke kles gia ména
ma ine máteo
esí den niázese
ki ósa mu dínis ine óla éna pséma
Siníthisa mes stin siopí
n’ akuo ti foní su
esí na les pos de me thes
ki egó na ‘me dikí su
Siníthisa na diafonó
me tis kardiás mu ton rithmó
pu den katáfera na vgo
ap’ tin zoí su
Ki egó fantázome
pos me chriázese ke kles gia ména
ma ine máteo
esí den niázese
ki ósa mu dínis ine óla éna pséma
|