Κλάψε, κλάψε να ξεθυμάνεις,
μες στη φτωχή μου την αγκαλιά, αχ,
κι αν έτυχε να με πικράνεις,
τα `χω ξεχάσει τα παλιά, αχ,
και σ’ έχω συγχωρήσει πια.
Κανένας αναμάρτητος δεν είναι στη ζωή,
όλοι πέφτουμε σε λάθη,
αρκεί που το μετάνιωσες, αγάπη μου χρυσή,
και κλαις, και κλαις απ’ της καρδιάς τα βάθη.
Κλάψε, κλάψε να ξεθυμάνεις,
μες στη φτωχή μου την αγκαλιά, αχ,
κι αν έτυχε να με πικράνεις,
τα `χω ξεχάσει τα παλιά, αχ,
και σ’ έχω συγχωρήσει πια.
Θα ήμουνα αχάριστος και άπονος πολύ
άμα δε σε συγχωρούσα,
αφού κι εγώ σε πίκρανα με δίχως αφορμή
πολλές φορές, γλυκιά μου, σε πονούσα.
Κλάψε, κλάψε να ξεθυμάνεις,
μες στη φτωχή μου την αγκαλιά, αχ,
κι αν έτυχε να με πικράνεις,
τα `χω ξεχάσει τα παλιά, αχ,
και σ’ έχω συγχωρήσει πια.
|
Klápse, klápse na ksethimánis,
mes sti ftochí mu tin agkaliá, ach,
ki an étiche na me pikránis,
ta `cho ksechási ta paliá, ach,
ke s’ écho sigchorísi pia.
Kanénas anamártitos den ine sti zoí,
óli péftume se láthi,
arki pu to metánioses, agápi mu chrisí,
ke kles, ke kles ap’ tis kardiás ta váthi.
Klápse, klápse na ksethimánis,
mes sti ftochí mu tin agkaliá, ach,
ki an étiche na me pikránis,
ta `cho ksechási ta paliá, ach,
ke s’ écho sigchorísi pia.
Tha ímuna acháristos ke áponos polí
áma de se sigchorusa,
afu ki egó se píkrana me díchos aformí
pollés forés, glikiá mu, se ponusa.
Klápse, klápse na ksethimánis,
mes sti ftochí mu tin agkaliá, ach,
ki an étiche na me pikránis,
ta `cho ksechási ta paliá, ach,
ke s’ écho sigchorísi pia.
|