Άδικα τι πας να μου εξηγήσεις
πριν αφήσεις στην πόρτα τα κλειδιά
πες πως αποφάσισες να φύγεις
κι έτσι φύγε με το πρόσωπο ψηλά
Κοίταξέ με μες στα μάτια
και μη μου απολογείσαι
όπως τα ’κανες να ξέρεις
τον εαυτό σου εκδικείσαι
Κοίταξέ με μες στα μάτια
κάν’ το μια φορά για μένα
μήπως έτσι καταλάβω
τι αγάπησα σε σένα
Άδικα με λέξεις με τυλίγεις
τι το κρύβεις είναι τόσο φανερό
αφού το έχεις ρίξει το φαρμάκι
κι εγώ το ’χω μες στις φλέβες μου καιρό
Κοίταξέ με μες στα μάτια
και μη μου απολογείσαι
όπως τα ’κανες να ξέρεις
τον εαυτό σου εκδικείσαι
Κοίταξέ με μες στα μάτια
κάν’ το μια φορά για μένα
μήπως έτσι καταλάβω
τι αγάπησα σε σένα
|
Άdika ti pas na mu eksigísis
prin afísis stin pórta ta klidiá
pes pos apofásises na fígis
ki étsi fíge me to prósopo psilá
Kitaksé me mes sta mátia
ke mi mu apologise
ópos ta ’kanes na kséris
ton eaftó su ekdikise
Kitaksé me mes sta mátia
kán’ to mia forá gia ména
mípos étsi katalávo
ti agápisa se séna
Άdika me léksis me tilígis
ti to krívis ine tóso faneró
afu to échis ríksi to farmáki
ki egó to ’cho mes stis fléves mu keró
Kitaksé me mes sta mátia
ke mi mu apologise
ópos ta ’kanes na kséris
ton eaftó su ekdikise
Kitaksé me mes sta mátia
kán’ to mia forá gia ména
mípos étsi katalávo
ti agápisa se séna
|