Θέλω δυνατά
να λες πως μ’ αγαπάς,
τα χατίρια να μου κάνεις,
μη με τυραννάς.
Ήλιος και βροχή
εγώ να `μαι για σένα,
τέλος και αρχή,
στις φλέβες σου το αίμα.
Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δως της κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει.
Να μου λέει, να μου λέει
πως τρελά με αγαπάει.
Να μου λέει, να μου λέει
πως για μένα ξενυχτάει.
Να μου λέει, να μου λέει
πως για μένανε πονάει.
Να μου λέει, να μου λέει
πως στ’ αλήθεια με μετράει.
Θέλω σαν παιδί
γλυκά να με φιλάς,
παραμύθια να μου τάζεις
και να μου γελάς.
Να με παίζεις, να μου δίνεις
ό,τι θέλω εγώ,
αγκαλιά να με σηκώνεις
ως τον ουρανό.
Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δως της κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει.
Να μου λέει, να μου λέει
πως τρελά με αγαπάει.
Να μου λέει, να μου λέει
πως για μένα ξενυχτάει.
|
Thélo dinatá
na les pos m’ agapás,
ta chatíria na mu kánis,
mi me tirannás.
Ήlios ke vrochí
egó na `me gia séna,
télos ke archí,
stis fléves su to ema.
Kókkini klostí deméni
stin anémi tiligméni
dos tis klótso na girísi
paramíthi n’ archinísi.
Na mu léi, na mu léi
pos trelá me agapái.
Na mu léi, na mu léi
pos gia ména ksenichtái.
Na mu léi, na mu léi
pos gia ménane ponái.
Na mu léi, na mu léi
pos st’ alíthia me metrái.
Thélo san pedí
gliká na me filás,
paramíthia na mu tázis
ke na mu gelás.
Na me pezis, na mu dínis
ó,ti thélo egó,
agkaliá na me sikónis
os ton uranó.
Kókkini klostí deméni
stin anémi tiligméni
dos tis klótso na girísi
paramíthi n’ archinísi.
Na mu léi, na mu léi
pos trelá me agapái.
Na mu léi, na mu léi
pos gia ména ksenichtái.
|