Κουλουριασμένη στο χαλί
με την ψυχή μου σαν γυαλί κομματιασμένο
να σου φωνάζω σαν τρελή
πως μια ζωή αν χρειαστεί θα περιμένω
Λίγο πριν πέσω στο κενό
κι απόψε σου τηλεφωνώ
μα πριν προλάβω να σου πω
ότι δε θέλω πια να ζω
κόπηκε η γραμμή κι έμεινα εκεί
να ψιθυρίζω πως ακόμα σε λατρεύω
κόπηκε η γραμμή κι έμεινα εκεί
ένα τηλέφωνο βουβό να ικετεύω
Παραδομένη στο γιατί
κι απ’ τη δική σου τη ζωή εξορισμένη
ντρέπομαι που έφτασα εδώ
να σου ζητάω να σε δω απελπισμένη
Λίγο πριν πέσω στο κενό
κι απόψε σου τηλεφωνώ
μα πριν προλάβω να σου πω
ότι δε θέλω πια να ζω
κόπηκε η γραμμή κι έμεινα εκεί
να ψιθυρίζω πως ακόμα σε λατρεύω
κόπηκε η γραμμή κι έμεινα εκεί
ένα τηλέφωνο βουβό να ικετεύω
|
Kuluriasméni sto chalí
me tin psichí mu san gialí kommatiasméno
na su fonázo san trelí
pos mia zoí an chriasti tha periméno
Lígo prin péso sto kenó
ki apópse su tilefonó
ma prin prolávo na su po
óti de thélo pia na zo
kópike i grammí ki émina eki
na psithirízo pos akóma se latrevo
kópike i grammí ki émina eki
éna tiléfono vuvó na iketevo
Paradoméni sto giatí
ki ap’ ti dikí su ti zoí eksorisméni
ntrépome pu éftasa edó
na su zitáo na se do apelpisméni
Lígo prin péso sto kenó
ki apópse su tilefonó
ma prin prolávo na su po
óti de thélo pia na zo
kópike i grammí ki émina eki
na psithirízo pos akóma se latrevo
kópike i grammí ki émina eki
éna tiléfono vuvó na iketevo
|