Μόνο εσύ,
εσύ κατάφερες ν’ ανοίξεις την καρδιά μου
και τώρα τα κλειδιά της να κρατάς.
Θα σ’ έχω οδηγό στα όνειρά μου
κι εγώ να μη ρωτάω που με πας…
Αφού κατάφερες να ζω μόνο για χάρη σου,
χαλάλι σου, κορίτσι μου, χαλάλι σου!
Σου `δωσα τα πάντα απ’ τη ζωή μου:
το γέλιο μου, το δάκρυ, την ψυχή μου…
Αφού κατάφερες να ζω μόνο για χάρη σου,
χαλάλι σου, κορίτσι μου, χαλάλι σου!
Εγώ που έλεγα ξανά δε θ’ αγαπήσω
τώρα να λέω “αν σε χάσω πως θα ζήσω;”..
Μόνο εσύ,
εσύ κατάφερες να μπεις μες στην ψυχή μου,
και τώρα σαν τρελός να σ’ αγαπώ,
στα χέρια σου να πίνω τη ζωή μου
να νιώσω πως τα πάντα σου χρωστώ.
|
Móno esí,
esí katáferes n’ aniksis tin kardiá mu
ke tóra ta klidiá tis na kratás.
Tha s’ écho odigó sta ónirá mu
ki egó na mi rotáo pu me pas…
Afu katáferes na zo móno gia chári su,
chaláli su, korítsi mu, chaláli su!
Su `dosa ta pánta ap’ ti zoí mu:
to gélio mu, to dákri, tin psichí mu…
Afu katáferes na zo móno gia chári su,
chaláli su, korítsi mu, chaláli su!
Egó pu élega ksaná de th’ agapíso
tóra na léo “an se cháso pos tha zíso;”..
Móno esí,
esí katáferes na bis mes stin psichí mu,
ke tóra san trelós na s’ agapó,
sta chéria su na píno ti zoí mu
na nióso pos ta pánta su chrostó.
|