Έλα στις μύτες των ποδιών
κι εγώ θα κάνω πως κοιμάμαι,
φέρε το φως του φεγγαριού
κι ό,τι άλλο κουβαλάς, ό,τι αγαπάμε.
Μπες στο δωμάτιο σχεδόν ψιθυριστά,
όπως και να `ρθεις, πάλι εγώ δε θα ξυπνήσω,
θα `χω τα μάτια και τα χείλη μου κλειστά,
δε θα σε δω και δε θα σου μιλήσω.
Δε θα σου πω αν μ’ αγαπάς, εγώ το ξέρω,
και μες στο σπίτι μου ζω έναν εφιάλτη,
έχω στο δάχτυλο μια βέρα που δε θέλω,
έλα στις μύτες των ποδιών και κάνε κάτι.
Έλα στη νύχτα δυο στιγμές
κι ύστερα φύγε μακριά μου,
να κάψω ξένες αγκαλιές
έτσι όπως θέλεις να καείς στην αγκαλιά μου.
Μπες στο δωμάτιο σχεδόν ψιθυριστά,
όπως και να `ρθεις, πάλι εγώ δε θα ξυπνήσω,
θα `χω τα μάτια και τα χείλη μου κλειστά,
δε θα σε δω και δε θα σου μιλήσω.
Δε θα σου πω αν μ’ αγαπάς, εγώ το ξέρω,
και μες στο σπίτι μου ζω έναν εφιάλτη,
έχω στο δάχτυλο μια βέρα που δε θέλω,
έλα στις μύτες των ποδιών και κάνε κάτι.
|
Έla stis mítes ton podión
ki egó tha káno pos kimáme,
fére to fos tu fengariu
ki ó,ti állo kuvalás, ó,ti agapáme.
Bes sto domátio schedón psithiristá,
ópos ke na `rthis, páli egó de tha ksipníso,
tha `cho ta mátia ke ta chili mu klistá,
de tha se do ke de tha su milíso.
De tha su po an m’ agapás, egó to kséro,
ke mes sto spíti mu zo énan efiálti,
écho sto dáchtilo mia véra pu de thélo,
éla stis mítes ton podión ke káne káti.
Έla sti níchta dio stigmés
ki ístera fíge makriá mu,
na kápso ksénes agkaliés
étsi ópos thélis na kais stin agkaliá mu.
Bes sto domátio schedón psithiristá,
ópos ke na `rthis, páli egó de tha ksipníso,
tha `cho ta mátia ke ta chili mu klistá,
de tha se do ke de tha su milíso.
De tha su po an m’ agapás, egó to kséro,
ke mes sto spíti mu zo énan efiálti,
écho sto dáchtilo mia véra pu de thélo,
éla stis mítes ton podión ke káne káti.
|