|
Πρέπει να μάθω να περιμένω
να λύνω κόμπους να μη σε δένω
Πάω να σε πιάσω γίνεσαι αέρας
μια καληνύχτα στο φως της μέρας
πρέπει να μάθω να δίνω χρόνο
να μένω απ’έξω να βλέπω μόνο
Ξέρω πώς είναι να σε θυμάμαι
θέλεις να γίνεις ό,τι φοβάμαι
Θα ’σαι πάντα κύκλος που δεν έκλεισε
στο παιχνίδι αυτό κανείς δεν κέρδισε
κι όσο μου ζητάς να σταματήσουμε
ψάχνω εγώ τους τρόπους για ν’αρχίσουμε
τίποτα για μας τους δυο δεν τέλειωσε
θα ’σαι πάντα κύκλος…
Πρέπει να μάθω να περιμένω
τις αποστάσεις μόνη μικραίνω
Απ’ όσες λέξεις θα μετανιώσω
μόνο το αντίο πονάει τόσο
Θα ’σαι πάντα κύκλος που δεν έκλεισε
στο παιχνίδι αυτό κανείς δεν κέρδισε
κι όσο μου ζητάς να σταματήσουμε
ψάχνω εγώ τους τρόπους για ν’αρχίσουμε
τίποτα για μας τους δυο δεν τέλειωσε
θα ’σαι πάντα κύκλος…που δεν έκλεισε
|
Prépi na mátho na periméno
na líno kóbus na mi se déno
Páo na se piáso ginese aéras
mia kaliníchta sto fos tis méras
prépi na mátho na díno chróno
na méno ap’ékso na vlépo móno
Kséro pós ine na se thimáme
thélis na ginis ó,ti fováme
Tha ’se pánta kíklos pu den éklise
sto pechnídi aftó kanis den kérdise
ki óso mu zitás na stamatísume
psáchno egó tus trópus gia n’archísume
típota gia mas tus dio den téliose
tha ’se pánta kíklos…
Prépi na mátho na periméno
tis apostásis móni mikreno
Ap’ óses léksis tha metanióso
móno to antío ponái tóso
Tha ’se pánta kíklos pu den éklise
sto pechnídi aftó kanis den kérdise
ki óso mu zitás na stamatísume
psáchno egó tus trópus gia n’archísume
típota gia mas tus dio den téliose
tha ’se pánta kíklos…pu den éklise
|
