|
Όλη μου η ζωή ένα ψέμα
να γλείφω εκείνους που σιχαίνομαι
για να πέσουν απ’ το βάθρο
και όταν λέω τρομερό
να εννοώ πως τρόμαξα
και να φωνάζω στο encore
για να φανεί πως φώναξα
Όλη μου τη ζωή
όλη μου τη ζωή
φτιάχνω κύκλους στην άμμο
κι εσύ θεά γυμνή
κι εσύ θεά γυμνή
χορεύεις στο κέντρο
όλη μου η ζωή ένα δέντρο
γεμάτο καρπούς
που άλλοι σκάνε στη γη
και άλλοι ποτέ δε θα πέσουν
κι εσύ αληθινή
μούσα κρατάς το καλάθι
μαζεύεις και σπέρνεις
αυτούς που σ’ αρέσουν
Όλη μου η ζωή ένας τοίχος
που άλλοτε πρέπει να γκρεμίσω
κι άλλοτε να πηδήξω
μα εγώ πινέλο και μπογιά
στο χέρι θα κρατάω
θα ζωγραφίζω μια σπηλιά
και μέσα θα βουτάω
|
Όli mu i zoí éna pséma
na glifo ekinus pu sichenome
gia na pésun ap’ to váthro
ke ótan léo tromeró
na ennoó pos trómaksa
ke na fonázo sto encore
gia na fani pos fónaksa
Όli mu ti zoí
óli mu ti zoí
ftiáchno kíklus stin ámmo
ki esí theá gimní
ki esí theá gimní
chorevis sto kéntro
óli mu i zoí éna déntro
gemáto karpus
pu álli skáne sti gi
ke álli poté de tha pésun
ki esí alithiní
musa kratás to kaláthi
mazevis ke spérnis
aftus pu s’ arésun
Όli mu i zoí énas tichos
pu állote prépi na gkremíso
ki állote na pidíkso
ma egó pinélo ke bogiá
sto chéri tha kratáo
tha zografízo mia spiliá
ke mésa tha vutáo
|
