Θα σε πάω μια βόλτα, μωρό μου,
στο παλιό εφηβικό όνειρό μου,
για ουζάκι στο Μοναστηράκι
και για χάζι στους πλανόδιους στο Γκάζι.
Κυριακή μεσημέρι κι εμείς χέρι χέρι μαζί,
Κυριακή μεσημέρι κι η Ελλάδα το ξέρει και ζει.
Κυριακή μεσημέρι κι εμείς χέρι χέρι, γιορτή,
τέτοια χώρα διαλέγει αιώνες η αγάπη και ζει.
Έχει ήλιο κι η Αθήνα χαζεύει,
τέτοια ώρα κανείς δε δουλεύει.
Και μ’ αρέσει να με πιάνεις απ’ τη μέση
και να με κοιτάς χωρίς να λες μια λέξη.
Κυριακή μεσημέρι κι εμείς χέρι χέρι μαζί,
Κυριακή μεσημέρι κι η Ελλάδα το ξέρει και ζει.
Κυριακή μεσημέρι κι εμείς χέρι χέρι, γιορτή,
τέτοια χώρα διαλέγει αιώνες η αγάπη και ζει.
Κι όταν πέσει ξανά το βραδάκι
θα φορώ το δικό σου σακάκι,
έχει πιάσει λίγη ψύχρα και μ’ αρέσει.
Τα καλά της η ψυχή μου έχει φορέσει.
Κυριακή μεσημέρι κι εμείς χέρι χέρι μαζί,
Κυριακή μεσημέρι κι η Ελλάδα το ξέρει και ζει.
Κυριακή μεσημέρι κι εμείς χέρι χέρι, γιορτή,
τέτοια χώρα διαλέγει αιώνες η αγάπη και ζει.
|
Tha se páo mia vólta, moró mu,
sto palió efivikó óniró mu,
gia uzáki sto Monastiráki
ke gia cházi stus planódius sto Gkázi.
Kiriakí mesiméri ki emis chéri chéri mazí,
Kiriakí mesiméri ki i Elláda to kséri ke zi.
Kiriakí mesiméri ki emis chéri chéri, giortí,
tétia chóra dialégi eónes i agápi ke zi.
Έchi ílio ki i Athína chazevi,
tétia óra kanis de dulevi.
Ke m’ arési na me piánis ap’ ti mési
ke na me kitás chorís na les mia léksi.
Kiriakí mesiméri ki emis chéri chéri mazí,
Kiriakí mesiméri ki i Elláda to kséri ke zi.
Kiriakí mesiméri ki emis chéri chéri, giortí,
tétia chóra dialégi eónes i agápi ke zi.
Ki ótan pési ksaná to vradáki
tha foró to dikó su sakáki,
échi piási lígi psíchra ke m’ arési.
Ta kalá tis i psichí mu échi forési.
Kiriakí mesiméri ki emis chéri chéri mazí,
Kiriakí mesiméri ki i Elláda to kséri ke zi.
Kiriakí mesiméri ki emis chéri chéri, giortí,
tétia chóra dialégi eónes i agápi ke zi.
|