Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.
Πέρ’ απ’ τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου `πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα
Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ’ ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες’ το μυαλό σου να σφυρίζει,
“ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; ”
Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κι έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που `χα με κούραση γυμνάσει.
Η λαμαρίνα! …η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη
κι συ κοιτάς ακόμη πάνω απ’το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.
|
Próto taksídi étiche navlos gia to Nóto,
dískoles várdies, kakós ípnos ke malária.
Ine paráksena tis Ίntias ta fanária
ke den ta vlépis, kathós léne me to próto.
Pér’ ap’ ti géfira tu Adám, sti Nótio Kína,
chiliádes paralávenes tsuvália sógia.
Ma ute stigmí den elismónises ta lógia
pu su `pane mia kufia óra stin Athína
Sta níchia beni to katrámi ke t’ anávi,
chrónia sta rucha to psarólado mirízi,
ki o lógos tis mes’ to mialó su na sfirízi,
“o busulas ine pu stréfi í to karávi; ”
Norís batárise o kerós ki échi chalási.
Skatzárises, ma se kratá lípi megáli.
Apópse psófisan i dio mu papagáli
ki o píthikos pu `cha me kurasi gimnási.
I lamarína! …i lamarína óla ta svíni.
Mas ésfikse to kuro siwo san mia zóni
ki si kitás akómi páno ap’to timóni,
pos pezi o busulas kartíni me kartíni.
|