Ουρανός τα μάτια της
σύννεφα τα χάδια της
και εγώ καράβι μόνο
που δεν ξέρει πια τον δρόμο.
Κύματα στον σώμα της
το γαλάζιο χρώμα της
έχει βάψει την ζωή μου
το κορμί και την ψυχή μου.
Αχ, δες πως χωράει το καλοκαίρι
μέσα στο δικό της χέρι.
Αχ, δες αν υπάρχεις κάπου Θεέ μου
τι μου έχει κάνει δες.
Από την μία έλυνε, έλυνε, έλυνε
και από την άλλη έδενε, έδενε, έδενε
μου πολεμούσε το μυαλό
μα από την καρδιά δεν έβγαινε
και ενώ ήξερε το τι περνώ
έλυνε και έδενε.
Το χαμόγελο της φως
και ο πλανήτης διαρκώς
εντελώς χαμένα τα έχει
δεν πιστεύω πως υπάρχει,
έχω μέσα μου φωτιές
κάτι τέτοιους έρωτες
τους αφήνεις να κερδίζουν
όσο κι αν σε διαλύσουν
Αχ, δες πως χωράει το καλοκαίρι
μέσα στο δικό της χέρι.
Αχ, δες αν υπάρχεις κάπου Θεέ μου
τι μου έχει κάνει δες.
Από την μία έλυνε, έλυνε, έλυνε
και από την άλλη έδενε, έδενε, έδενε
μου πολεμούσε το μυαλό
μα από την καρδιά δεν έβγαινε
και ενώ ήξερε το τι περνώ
έλυνε και έδενε.
|
Oiranós ta mátia tis
sínnefa ta chádia tis
ke egó karávi móno
pu den kséri pia ton drómo.
Kímata ston sóma tis
to galázio chróma tis
échi vápsi tin zoí mu
to kormí ke tin psichí mu.
Ach, des pos chorái to kalokeri
mésa sto dikó tis chéri.
Ach, des an ipárchis kápu Theé mu
ti mu échi káni des.
Apó tin mía éline, éline, éline
ke apó tin álli édene, édene, édene
mu polemuse to mialó
ma apó tin kardiá den évgene
ke enó íksere to ti pernó
éline ke édene.
To chamógelo tis fos
ke o planítis diarkós
entelós chaména ta échi
den pistevo pos ipárchi,
écho mésa mu fotiés
káti tétius érotes
tus afínis na kerdízun
óso ki an se dialísun
Ach, des pos chorái to kalokeri
mésa sto dikó tis chéri.
Ach, des an ipárchis kápu Theé mu
ti mu échi káni des.
Apó tin mía éline, éline, éline
ke apó tin álli édene, édene, édene
mu polemuse to mialó
ma apó tin kardiá den évgene
ke enó íksere to ti pernó
éline ke édene.
|