Λάθος η σκέψη απ’ την αρχή
Μα το μυαλό τι φταίει
Σαν έρθει η φλόγα στο κορμί
Σέρνει δική της διαδρομή
Και ό,τι βρει το καίει
Μια λάθος φλόγα άφησα
Να μπει μέσα στο βλέμμα μου
Σαν το Θεό σ’ αγάπησα
Σαν αίμα απ’ το αίμα μου
Λάθος τα λόγια τα πολλά
Κι όποιος τους όρκους λέει
Τα στρώμα που η καρδιά φορά
Αρπάζει μόνο μια φορά
Κι όλα μετά τα καίει
|
Láthos i sképsi ap’ tin archí
Ma to mialó ti ftei
San érthi i flóga sto kormí
Sérni dikí tis diadromí
Ke ó,ti vri to kei
Mia láthos flóga áfisa
Na bi mésa sto vlémma mu
San to Theó s’ agápisa
San ema ap’ to ema mu
Láthos ta lógia ta pollá
Ki ópios tus órkus léi
Ta stróma pu i kardiá forá
Arpázi móno mia forá
Ki óla metá ta kei
|