Την πόρτα αυτή κανείς δε θα περάσει,
σου είπα, μα η καρδιά πήγε να σπάσει.
Και ύστερα με τη σιωπή σου μίλησες,
δάκρυ χάντρα στο λαιμό μου κύλησες.
Την πόρτα αυτή κανείς δε θα περάσει,
σου είπα, μα η καρδιά πήγε να σπάσει.
Και λέξη λέξη η ώρα μία
μπήκε στο σπίτι μου η τρικυμία.
Και στόμα στόμα παραμιλούσα,
αλλού βρισκόμουνα κι αλλού πατούσα.
Και λέξη λέξη κάτω απ’ τ’ άστρα
έπεσαν, μάτια μου, όλα τα κάστρα.
Και στόμα στόμα φύλλο στο ρέμα,
είπα, αφήνομαι κι ας είσαι ψέμα.
Τη λέξη “σ’ αγαπώ” εγώ δεν λέω,
σε θάλασσες βαθιές ποτέ δεν πλέω.
Και όμως μ’ αντικλείδια δύο Άνοιξες
πόντο πόντο την καρδιά μου άνοιξες.
Τη λέξη “σ’ αγαπώ” εγώ δεν λέω,
σε θάλασσες βαθιές ποτέ δεν πλέω.
Και λέξη λέξη η ώρα μία
μπήκε στο σπίτι μου η τρικυμία.
Και στόμα στόμα παραμιλούσα,
αλλού βρισκόμουνα κι αλλού πατούσα.
Και λέξη λέξη κάτω απ’ τ’ άστρα
έπεσαν, μάτια μου, όλα τα κάστρα.
Και στόμα στόμα φύλλο στο ρέμα,
είπα, αφήνομαι κι ας είσαι ψέμα.
|
Tin pórta aftí kanis de tha perási,
su ipa, ma i kardiá píge na spási.
Ke ístera me ti siopí su mílises,
dákri chántra sto lemó mu kílises.
Tin pórta aftí kanis de tha perási,
su ipa, ma i kardiá píge na spási.
Ke léksi léksi i óra mía
bíke sto spíti mu i trikimía.
Ke stóma stóma paramilusa,
allu vriskómuna ki allu patusa.
Ke léksi léksi káto ap’ t’ ástra
épesan, mátia mu, óla ta kástra.
Ke stóma stóma fíllo sto réma,
ipa, afínome ki as ise pséma.
Ti léksi “s’ agapó” egó den léo,
se thálasses vathiés poté den pléo.
Ke ómos m’ antiklidia dío Άnikses
pónto pónto tin kardiá mu ánikses.
Ti léksi “s’ agapó” egó den léo,
se thálasses vathiés poté den pléo.
Ke léksi léksi i óra mía
bíke sto spíti mu i trikimía.
Ke stóma stóma paramilusa,
allu vriskómuna ki allu patusa.
Ke léksi léksi káto ap’ t’ ástra
épesan, mátia mu, óla ta kástra.
Ke stóma stóma fíllo sto réma,
ipa, afínome ki as ise pséma.
|