|
Τα δυο σου μάτια είναι η αιτία
που χαιρετάω στον δρόμο όποιον δω,
ήρθε μια άλλη χιλιετία
θέλω και εγώ να αγωνιστώ.
Και αυτή τη στιγμή
για μια νέα ζωή
και για σένα που νοιάζομαι,
ένα τέτοιο παρόν
και ως το παρελθόν,
τώρα έχω ψυχή.
Και για σένα μόνο νοιάζομαι
και ολότελα παθιάζομαι,
εσύ αξίζεις για να αγαπώ
αφού μαζί σου φτάνω στον ουρανό.
Και σε θέλω πολύ
ως την άλλη ζωή,
τα δικά σου φιλιά,
τη ζεστή σου αγκαλιά.
Λέω να πάω μέχρι τ’ αστέρια
αφού, μωρό μου, μ’ έστειλες εκεί,
τώρα πετάω με τα περιστέρια
αφού εσύ μου έδωσες ψυχή.
Και αυτή τη στιγμή
για μια νέα ζωή
και για σένα που νοιάζομαι,
ένα τέτοιο παρόν
και ως το παρελθόν,
τώρα έχω ψυχή.
Και για σένα μόνο νοιάζομαι
και ολότελα παθιάζομαι,
εσύ αξίζεις για να αγαπώ
αφού μαζί σου φτάνω στον ουρανό.
|
Ta dio su mátia ine i etía
pu cheretáo ston drómo ópion do,
írthe mia álli chilietía
thélo ke egó na agonistó.
Ke aftí ti stigmí
gia mia néa zoí
ke gia séna pu niázome,
éna tétio parón
ke os to parelthón,
tóra écho psichí.
Ke gia séna móno niázome
ke olótela pathiázome,
esí aksízis gia na agapó
afu mazí su ftáno ston uranó.
Ke se thélo polí
os tin álli zoí,
ta diká su filiá,
ti zestí su agkaliá.
Léo na páo méchri t’ astéria
afu, moró mu, m’ éstiles eki,
tóra petáo me ta peristéria
afu esí mu édoses psichí.
Ke aftí ti stigmí
gia mia néa zoí
ke gia séna pu niázome,
éna tétio parón
ke os to parelthón,
tóra écho psichí.
Ke gia séna móno niázome
ke olótela pathiázome,
esí aksízis gia na agapó
afu mazí su ftáno ston uranó.
|
