Λίγο λίγο, λίγο λίγο από δίπλα σου θα φύγω,
λίγο λίγο, λίγο λίγο, δε σ’ αντέχω, δεν μπορώ.
Λίγο λίγο, λίγο λίγο από σένα θα ξεφύγω,
σου το λέω, δεν το κρύβω, άλλον θέλω κι αγαπώ.
Δε με νοιάζει άμα φύγω τι θα κάνεις,
πέσε κάτω άμα θέλεις να πεθάνεις.
Η αγάπη σου για μένα ήταν σκάρτη,
δε χωράμε πια στο ίδιο το κρεβάτι.
Λίγο λίγο, λίγο λίγο απ’ τα πόδια σου θα φύγω,
λίγο λίγο, λίγο λίγο, που δεν ξέρεις ν’ αγαπάς.
Λίγο λίγο, λίγο λίγο τα φτερά γι’ αλλού ανοίγω,
σ’ άλλη αγκαλιά θα σκύβω να σε κάνω να πονάς.
Δε με νοιάζει άμα φύγω τι θα κάνεις,
πέσε κάτω άμα θέλεις να πεθάνεις.
Η αγάπη σου για μένα ήταν σκάρτη,
δε χωράμε πια στο ίδιο το κρεβάτι.
|
Lígo lígo, lígo lígo apó dípla su tha fígo,
lígo lígo, lígo lígo, de s’ antécho, den boró.
Lígo lígo, lígo lígo apó séna tha ksefígo,
su to léo, den to krívo, állon thélo ki agapó.
De me niázi áma fígo ti tha kánis,
pése káto áma thélis na pethánis.
I agápi su gia ména ítan skárti,
de choráme pia sto ídio to kreváti.
Lígo lígo, lígo lígo ap’ ta pódia su tha fígo,
lígo lígo, lígo lígo, pu den kséris n’ agapás.
Lígo lígo, lígo lígo ta fterá gi’ allu anigo,
s’ álli agkaliá tha skívo na se káno na ponás.
De me niázi áma fígo ti tha kánis,
pése káto áma thélis na pethánis.
I agápi su gia ména ítan skárti,
de choráme pia sto ídio to kreváti.
|