|
Ξημερώνει κι εγώ βγαίνω απ’ τη σπηλιά μου
Και το ρόπαλο κάτω απ’ την ποδιά μου
Για να βρω κανα ζαρκάδι
Πριν να πέσει το σκοτάδι
Να χορτάσω εγώ, εγώ, εγώ κι η θηλυκιά μου
Στο ποτάμι μακελειό, χτυπούν, βογκάνε
Είναι λίγο το νερό
Πολλοί διψάνε
Έχω ρόπαλο γερό
Το λέει η καρδιά μου
Όπως λέει με μουγκρητά η θηλυκιά μου
Μμμμ η θηλυκιά μου
Απ’ τους πρώτους που θα ξεδιψάσουν θα είμαι εγώ, εγώ
Στη σπηλιά μου με τη λεία μου γυρνάω
Και την πέτρα που για πόρτα εγώ κοιτάω
Όλη η ομάδα πέφτει επάνω στο ζαρκάδι
Τι γλυκό, τι γλυκό που είναι το αίμα στο σκοτάδι
Αχ πως μ’ αρέσει έτσι ζεστό να το ρουφάω
Στους γοφούς μου έχει αρχίσει το μαρτύριο
Η ανεξήγητη ηδονή και το μυστήριο
Κυνηγάω σε γνωστά χόρτα, τα βρεγμένα
Και πριν γίνουμε οι δυο μας σώμα ένα
Ρωτάω πώς πήγε το χρηματιστήριο
Λίθινη εποχή ο κόσμος γύρω μου θυμίζει
Κάνε μια στροφή μια καινούρια μέρα αρχίζει
Έχουμε χαθεί μα η αγάπη μας χαρίζει
Πείσμα κι αντοχή να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή
Στην πέτρα πάνω τρίβω το σπαθί μου ακονίζω
Το στέρνο μου φουσκώνω
Ουρλιάζω, φτύνω, βρίζω, σκίζω
Σκίζω με τη λόγχη το θήραμα στα δύο
Δυο κομμάτια ένα για τώρα κι ένα για όταν πιάσει κρύο
Κόκκινη η ματιά μου σαν το αίμα που ‘χω χάσει
Τόσες μάχες κάθε μέρα που τις χίλιες έχω φτάσει
Τραύματα έχω τόσα όσα είναι και τ’ αστέρια
Τα βράδια εγώ σκοτώνω με τα ίδια μου τα χέρια
Έκαψα, σταύρωσα και λεηλάτησα
Δεν ξέρω την αγάπη, ποτέ μου δεν αγάπησα
Να ζω ξέρω μονάχα, να κοιμάμαι, να ξυπνάω
Έχω μάθει να σκοτώνω για να φάω
Μ’ αρέσει να νικάω
Τους άλλους να πατάω
Να λιώνουν και σαν λιώσουν το ζουμί τους να ρουφάω
Κρατιέμαι κάπου κάπου όσο πεινάω ή αν διψάω
Δε θέλω να λερώσω το Armani που φοράω
Λίθινη εποχή ο κόσμος γύρω μου θυμίζει
Κάνε μια στροφή μια καινούρια μέρα αρχίζει
Έχουμε χαθεί μα η αγάπη μας χαρίζει
Πείσμα κι αντοχή να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή
Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί
Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί
Λίθινη εποχή ο κόσμος γύρω μου θυμίζει
Κάνε μια στροφή μια καινούρια μέρα αρχίζει
Έχουμε χαθεί μα η αγάπη μας χαρίζει
Πείσμα κι αντοχή να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή
Να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή
Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί
Να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή
Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί
Να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή
|
Ksimeróni ki egó vgeno ap’ ti spiliá mu
Ke to rópalo káto ap’ tin podiá mu
Gia na vro kana zarkádi
Prin na pési to skotádi
Na chortáso egó, egó, egó ki i thilikiá mu
Sto potámi makelió, chtipun, vogkáne
Ine lígo to neró
Polli dipsáne
Έcho rópalo geró
To léi i kardiá mu
Όpos léi me mugkritá i thilikiá mu
Mmmm i thilikiá mu
Ap’ tus prótus pu tha ksedipsásun tha ime egó, egó
Sti spiliá mu me ti lia mu girnáo
Ke tin pétra pu gia pórta egó kitáo
Όli i omáda péfti epáno sto zarkádi
Ti glikó, ti glikó pu ine to ema sto skotádi
Ach pos m’ arési étsi zestó na to rufáo
Stus gofus mu échi archísi to martírio
I aneksígiti idoní ke to mistírio
Kinigáo se gnostá chórta, ta vregména
Ke prin ginume i dio mas sóma éna
Rotáo pós píge to chrimatistírio
Líthini epochí o kósmos giro mu thimízi
Káne mia strofí mia kenuria méra archízi
Έchume chathi ma i agápi mas charízi
Pisma ki antochí na fígume ap’ ti líthini epochí
Stin pétra páno trívo to spathí mu akonízo
To stérno mu fuskóno
Oirliázo, ftíno, vrízo, skízo
Skízo me ti lógchi to thírama sta dío
Dio kommátia éna gia tóra ki éna gia ótan piási krío
Kókkini i matiá mu san to ema pu ‘cho chási
Tóses máches káthe méra pu tis chílies écho ftási
Trafmata écho tósa ósa ine ke t’ astéria
Ta vrádia egó skotóno me ta ídia mu ta chéria
Έkapsa, stavrosa ke leilátisa
Den kséro tin agápi, poté mu den agápisa
Na zo kséro monácha, na kimáme, na ksipnáo
Έcho máthi na skotóno gia na fáo
M’ arési na nikáo
Tus állus na patáo
Na liónun ke san liósun to zumí tus na rufáo
Kratiéme kápu kápu óso pináo í an dipsáo
De thélo na leróso to Armani pu foráo
Líthini epochí o kósmos giro mu thimízi
Káne mia strofí mia kenuria méra archízi
Έchume chathi ma i agápi mas charízi
Pisma ki antochí na fígume ap’ ti líthini epochí
Έtsi zi óli i gi
Άnthropi pu échun gini arithmi
Έtsi zi óli i gi
Άnthropi pu échun gini arithmi
Líthini epochí o kósmos giro mu thimízi
Káne mia strofí mia kenuria méra archízi
Έchume chathi ma i agápi mas charízi
Pisma ki antochí na fígume ap’ ti líthini epochí
Na fígume ap’ ti líthini epochí
Έtsi zi óli i gi
Άnthropi pu échun gini arithmi
Na fígume ap’ ti líthini epochí
Έtsi zi óli i gi
Άnthropi pu échun gini arithmi
Na fígume ap’ ti líthini epochí
|
