Είν’ αυτό το κάτι άλλο
που ζητάμε ξαφνικά
έτσι έγινε με σένα και με μένα
Μ’ έχεις δέσει μ’ αλυσίδες
και με χάδια μαγικά
και το ξέρω, θα πληρώσω τα σπασμένα
Λογικά εμείς οι δύο
θα `πρεπε να πούμε αντίο
λογικά δεν έχει μέλλον
τούτος ο δεσμός
Λογικά εμείς δεν πρέπει
μα, η νύχτα επιτρέπει
τα παράλογα και ό,τι
είναι πειρασμός
Όταν κάνεις ένα λάθος
θα `ρθουν κι άλλα στη σειρά
και κατάντησα διπλή ζωή να έχω
Ένα βράδυ είπα θα `ναι
και μετά γεια και χαρά
όμως τώρα να σ’ αφήσω, δεν αντέχω
|
In’ aftó to káti állo
pu zitáme ksafniká
étsi égine me séna ke me ména
M’ échis dési m’ alisídes
ke me chádia magiká
ke to kséro, tha pliróso ta spasména
Logiká emis i dío
tha `prepe na pume antío
logiká den échi méllon
tutos o desmós
Logiká emis den prépi
ma, i níchta epitrépi
ta paráloga ke ó,ti
ine pirasmós
Όtan kánis éna láthos
tha `rthun ki álla sti sirá
ke katántisa diplí zoí na écho
Έna vrádi ipa tha `ne
ke metá gia ke chará
ómos tóra na s’ afíso, den antécho
|