Τώρα που σβήνω στην μοναξιά μου
μ’ ένα κορμί που καλά το νιώθει,
πόσο κοστίζει ο έρωτάς σου,
τώρα που λιώνω στην θύμισή σου
και ξεδιψάω με την ελπίδα,
πως θα ξυπνήσω στην αγκαλιά σου.
Βλέπω πως έφταιξα γιατί δεν έτρεξα
να σε κρατήσω να μην μου φύγεις.
Μα εγώ σε θέλω τόσο, σε θέλω,
τώρα το νιώθω πόσο μου λείπεις,
εγώ σε θέλω τόσο, σε θέλω,
τώρα σε θέλω, χωρίς εσένα δεν ζω.
Τώρα που αλλάζω τις συντροφιές μου
και βλέπω γύρω μου ξένα μάτια,
τώρα που χάνομαι στα νυχτέρια,
τώρα που λιώνω στην θύμισή σου
και ξεδιψάω με την ελπίδα,
πως θα ξυπνήσω στα δυο σου χέρια.
Βλέπω πως έφταιξα γιατί δεν έτρεξα
να σε κρατήσω να μην μου φύγεις.
Μα εγώ σε θέλω τόσο, σε θέλω,
τώρα το νιώθω πόσο μου λείπεις,
εγώ σε θέλω τόσο, σε θέλω,
πόσο μου λείπεις, πόσο μου λείπεις.
|
Tóra pu svíno stin monaksiá mu
m’ éna kormí pu kalá to nióthi,
póso kostízi o érotás su,
tóra pu lióno stin thímisí su
ke ksedipsáo me tin elpída,
pos tha ksipníso stin agkaliá su.
Olépo pos éfteksa giatí den étreksa
na se kratíso na min mu fígis.
Ma egó se thélo tóso, se thélo,
tóra to niótho póso mu lipis,
egó se thélo tóso, se thélo,
tóra se thélo, chorís eséna den zo.
Tóra pu allázo tis sintrofiés mu
ke vlépo giro mu kséna mátia,
tóra pu chánome sta nichtéria,
tóra pu lióno stin thímisí su
ke ksedipsáo me tin elpída,
pos tha ksipníso sta dio su chéria.
Olépo pos éfteksa giatí den étreksa
na se kratíso na min mu fígis.
Ma egó se thélo tóso, se thélo,
tóra to niótho póso mu lipis,
egó se thélo tóso, se thélo,
póso mu lipis, póso mu lipis.
|