Ρωτούν πως γίνεται εγώ
χωρίς δεσμό να ζω
χωρίς ένα φιλί
Μα εγώ εκεί που περπατώ
δεν θέλω να εξηγώ
πως η αιτία είσ’ εσύ
Μα φταις εσύ
που την καρδιά μου έσχισες
σα να ‘τανε από χαρτί
Μα φταις εσύ
που στο κορμί μου έγραψες
χωρίς καμιά υπογραφή
Εσύ μες το ποτήρι σου με έριξες
σα να ‘μουνα βαρύ ποτό
Εσύ με ήπιες όλη και με τέλειωσες
κι εγώ ακόμα σ’ αγαπώ
Εσύ που μ’ είχες πυρετό
κι αγκάλιασμα σφιχτό
ψυχρά με παρατάς
Κι αν κοροϊδεύεις τη ζωή
μια τύψη θα εκκρεμεί,
Καιρός να μάθεις ν’ αγαπάς
|
Rotun pos ginete egó
chorís desmó na zo
chorís éna filí
Ma egó eki pu perpató
den thélo na eksigó
pos i etía is’ esí
Ma ftes esí
pu tin kardiá mu éschises
sa na ‘tane apó chartí
Ma ftes esí
pu sto kormí mu égrapses
chorís kamiá ipografí
Esí mes to potíri su me érikses
sa na ‘muna varí potó
Esí me ípies óli ke me télioses
ki egó akóma s’ agapó
Esí pu m’ iches piretó
ki agkáliasma sfichtó
psichrá me paratás
Ki an koroidevis ti zoí
mia típsi tha ekkremi,
Kerós na máthis n’ agapás
|