Χτες το βράδυ νόμιζα πως είχες γυρίσει
ύστερα από τόσο καιρό που ’χες λείψει
ήτανε τα φώτα του σπιτιού αναμμένα
άνοιξα την πόρτα μα δεν είδα κανέναν
Κι εγώ φωνάζω φωνάζω τ’όνομά σου
και βλέπω τη σκιά σου να χάνεται μακριά
κι εγώ φωνάζω μα απάντηση δεν παίρνω
και το κεφάλι γέρνω στη τόση μου ερημιά
Μα ονειρεύτηκα ένα εφιάλτη ονειρεύτηκα
κι από το φόβο είπα κράτα με
κι όλο σου φώναζα αγάπα με
μα εσύ Θεέ μου έφυγες
προτού να ’ρθεις σαν κλέφτης έφυγες
κι όλες τις μέρες μου τις βράδιασες
και τη ζωή μου την κομμάτιασες
Μα ήταν ψέματα όλη η ζωή σου ήταν ψέματα
και μοναχός σου πάλι έμεινες
έπαιρνες πάντα και δεν έδινες
Μα ήταν ψέματα όλη η ζωή σου ήταν ψέματα
κι από το ψέμα σου κουράστηκα
αφού από σένανε γελάστηκα
όπως γελάστηκες κι εσύ κουτέ
γιατί το ξέρω δε μ’αγάπησες ποτέ ποτέ
Μα ονειρεύτηκα ένα εφιάλτη ονειρεύτηκα
κι από το φόβο είπα κράτα με
κι όλο σου φώναζα αγάπα με
μα εσύ Θεέ μου έφυγες
προτού να ’ρθεις σαν κλέφτης έφυγες
κι όλες τις μέρες μου τις βράδιασες
και τη ζωή μου την κομμάτιασες
|
Chtes to vrádi nómiza pos iches girísi
ístera apó tóso keró pu ’ches lipsi
ítane ta fóta tu spitiu anamména
ániksa tin pórta ma den ida kanénan
Ki egó fonázo fonázo t’ónomá su
ke vlépo ti skiá su na chánete makriá
ki egó fonázo ma apántisi den perno
ke to kefáli gérno sti tósi mu erimiá
Ma onireftika éna efiálti onireftika
ki apó to fóvo ipa kráta me
ki ólo su fónaza agápa me
ma esí Theé mu éfiges
protu na ’rthis san kléftis éfiges
ki óles tis méres mu tis vrádiases
ke ti zoí mu tin kommátiases
Ma ítan psémata óli i zoí su ítan psémata
ke monachós su páli émines
épernes pánta ke den édines
Ma ítan psémata óli i zoí su ítan psémata
ki apó to pséma su kurástika
afu apó sénane gelástika
ópos gelástikes ki esí kuté
giatí to kséro de m’agápises poté poté
Ma onireftika éna efiálti onireftika
ki apó to fóvo ipa kráta me
ki ólo su fónaza agápa me
ma esí Theé mu éfiges
protu na ’rthis san kléftis éfiges
ki óles tis méres mu tis vrádiases
ke ti zoí mu tin kommátiases
|