Κι αν ήρθε νύχτα παγερή
θα ξημερώσει χαραυγή
μη σας τρομάζει η παγωνιά
λαλάτε τη λευτεριά
Μάη, Μάη, χρυσομάη,
τι μας άργησες Μάημ και δε φάνηκες;
Να μας φέρεις τα λουλούδια και την Άνοιξη
σήκω λούσου κι άλλαξε
Τα νιάτα θέλουνε χαρά
την καταχτούν τη Λευτεριά
μ’ αγώνες, δάκρυα κι αίματα
κι όχι με λόγια ή ψέματα
Την πείρα κλέψτε απ’ τη ζωή
κι από τους θεούς την αστραπή
και κάψτε τ’ άδικο στη Γη
να γίνουμ’ όλοι αδερφοί
|
Ki an írthe níchta pagerí
tha ksimerósi charavgí
mi sas tromázi i pagoniá
laláte ti lefteriá
Mái, Mái, chrisomái,
ti mas árgises Máim ke de fánikes;
Na mas féris ta luludia ke tin Άniksi
síko lusu ki állakse
Ta niáta thélune chará
tin katachtun ti Lefteriá
m’ agónes, dákria ki emata
ki óchi me lógia í psémata
Tin pira klépste ap’ ti zoí
ki apó tus theus tin astrapí
ke kápste t’ ádiko sti Gi
na ginum’ óli aderfi
|