Πως να φέρεις φως σε μια καρδιά
που περπατάει μες στα σκοτεινά
Τόσα κενά σε μια στιγμή
Δε γεμίζουν ξανά
Έγινε πληγή το τραύμα και δεν έχει μείνει θαύμα
Θα κοπούν οι αλυσίδες μια και καλή
Όλα εντάξει κι όλα λάθος, ας κρατούσα εδώ σαν βράχος
Κόκκινο χωρίς το πάθος σε ποιον αρκεί
Προσπαθείς συγχωρώ
Σταματάς προχωρώ
Πρακτικά επιζώ
Παίρνω ρούχα, κλειδιά
Αγκαλιές και φιλιά
Μακριά για όσο ζω
Φταις, με τις φωνές και μ’ απειλές
Δε θα σκεπάσεις τα λάθη κι αν θες
Προσωπικά δε μ’ αφορά
Ποιος θα `χει δίκιο μετά
Όταν όλα σπαν κομμάτια η αλήθεια μες στα μάτια
Είναι αυτή που κάνει κρότο πιο δυνατό
Με χιλιάδες τόνους ψέμα μέσα στο δικό σου αίμα
Πιο από τα σ’ αγαπώ σου να εμπιστευτώ
|
Pos na féris fos se mia kardiá
pu perpatái mes sta skotiná
Tósa kená se mia stigmí
De gemízun ksaná
Έgine pligí to trafma ke den échi mini thafma
Tha kopun i alisídes mia ke kalí
Όla entáksi ki óla láthos, as kratusa edó san vráchos
Kókkino chorís to páthos se pion arki
Prospathis sigchoró
Stamatás prochoró
Praktiká epizó
Perno rucha, klidiá
Agkaliés ke filiá
Makriá gia óso zo
Ftes, me tis fonés ke m’ apilés
De tha skepásis ta láthi ki an thes
Prosopiká de m’ aforá
Pios tha `chi díkio metá
Όtan óla span kommátia i alíthia mes sta mátia
Ine aftí pu káni króto pio dinató
Me chiliádes tónus pséma mésa sto dikó su ema
Pio apó ta s’ agapó su na ebisteftó
|